هنرهای دیجیتال

با وجود اتفاقات مهم در عرصه کمیک قبل از اواسط دهه 1980 میلادی،بیشتر رونق انها به سال های 1986 الی 1987 برمیگردد.ناشران پیش از این به صورت تفننی در پی بازار بزرگسال بودند،اما پی در پی توجه اصلی خود را بر کمیک های ایکس من گونه حفظ کرده بودند.دو کمیک،جریان این صنعت را تغییر داده و سطح آن ها را نیز عوض کردند و به سمت خوانندگان بزرگسال تر تغییر دادند.آن دو "بتمن:بازگشت شوالیه تاریکی-batman:the dark knight return" اثر فرانک میلر(نویسنده ای که در سال های آخر عمرش به طرز چشمگیری عقل خود را از دست داده و به قول برخی"خرفت"شده) و "نگهبانان-watchmen" اثر آلن مور(نویسنده) و دیو گیبونز(طراح) بودند-هر دو در سال 1986 انتشار یافتند.هر دو داستان های ابرقهرمانی تجدید نظر شده دی سی و مورد توجه بسیار هواداران بودند.فروش بسیار زیاد ان ها،شروعی طوفانی به تمام معنا بود.آن ها را در روزنامه های واقع گرا نقد و بررسی می کردند و آن ها را هم سطح داستان های تاریک و به اصطلاح "دارک" می دانستند.

بتمن:بازگشت شوالیه تاریکی تجدید نظر رادیکالی بود از خفاش شب و شخصیتش تا آنجا که ممکن بود از تجسم دهه 60 آن فاصله داشت.شوالیه تاریکی به لحاظ هنری نسبت به سبک میلر در دردویل پیشرفت چشمگیری داشت:استفاده از سایه ها به شهر گاتام کیفیتی نوآری می داد و انتقال اطلاعات از طریق تلوزیون که سبک مورد علاقه اش بود حس تشویق و اضطراب خاصی به آن می داد.ماحصل این ها کمیکی به شدت ترسناک و رازآلود بود که با جوهرکاری کلاوس جانسون و رنگ آمیزی لین وارلی چشمگیرتر می شدند.

نگهبانان نیز در مورد ابرقهرمانانی بود که از دوران عزلت بیرون می آمدند،اما از دیدگاه اساسا جناح راستی شوالیه سیاه اجتناب می کرد و به ملاحضات لیبرال تری می پرداخت که عملکرد جامعه در خصوص وجود واقعی ابرقهرمانان چه خواهد بود.توانایی های آنان به حد روزهای ابتدائی شان بود اما روحیه شان را باخته بودند و اتفاقات هولناک داستان به پیچیدگی روش آلن مور همراه بود.پیچیدگی ساختاری داستان در دوازده قسمتش طوری بود که در هر قسمت تعبیری تازه از فصل پیشین دست آورده میشد.

هرچند امتیاز داستان تا حدی به آلن مور اختصاص داده شده بود اما نباید نقش هنری دیوئ گیبونز را دست کم گرفت.سبک به ظاهر ساده اما پیچیده ای که به جای رابطه"هنرمند-ستاره"،روایت مهم تر از همه چیز بود.رویکرد منظبط او در برابر صفحه آرائی کادرها بسیار کارساز بود.برای اطلاعات بیبشتر به مصاحبه ای از وی رجوع کرده ایم: ((آنچه میخواستیم که در نگهبانان انجام دهیم،این بود که داستان را در درجه اول اهمیت دهیم،وبه نظر من اگر تمام تصویرها به یک اندازه بودند همان تاثیر سینما و یا حتی تلوزیون را میگذاشتند.به دلیل یکسان بودن کادر،شما  آن را زودتر فراموش و به داخل آن سریع تر جلب میشوید))

صفحه ای از قسمت آخر واچمن،جائی که تیرگی آن را به وضوح میبینید

موفقیت آن ها دستخوش سه عامل بود.ابتدا کیفیت آنان که از بسیاری از عنوان های روی قفسه ها بالا تر بود.عامل دوم،شناخته بودن شخصیت بتمن در کمیک بازگشت شوالیه تاریکی و معروف بودن آلن مور در کمیک نگهبانان به رویکرد((آمار آگاهی بالا از کالا)) کمک میکرد.عامل سوم نیز بسته بندی و قالب جدید آن ها که هردو پس از چاپ کامل به صورت کتب کامل چاپ شدند و قالب جدید "رمان تصویری-graphic novel" که به نوعی پایه گذار سبک نویی در آن ها و موج دیدی درشان بودند.

عامل سوم نیازمند بحث جدیدی است،شرکت دی سی در پی ساخت بازار جدیدی بود.آن ها همان کمیک های همیشگی را در قالب جدید آوردند و تم ابرقهرمانی تخیلی شان را حذف و به تیرگی داستان ها روی آوردند.بازار رمان های گرافیکی جدید،که درواقع تجدید نظری روی رمان های گرافیکی قدیمی که پایه گذارشان مارول بود،عصر جدیدی را در کمیک رقم زد که هنوزه دی سی در آن حرف اول و آخر را می زند؛به قولی:"اولین ها برترند."